Khao San Road & fietstocht door Bangkok

Hoi lieve allemaal,

Gisteren schreef ik al over een mogelijk bezoek aan de Khao San Road, de uitgaansstraat van Bangkok. Voor mijn bezoek had ik al best wel wat gelezen over deze straat en had zo wel mijn ideeën over deze plek. Het is er vast druk en er zullen vast veel dronken mensen zijn, maar de realiteit was niks van wat ik eerder dacht. Het is erger, veel erger. Iedereen is katjelam en iedereen maar dan ook iedereen doet alsof de morgen nooit meer zal komen en er maar een optie over is: drink, drink & drink (en voor het dansen geldt hetzelfde). Ik heb er een filmpje over gemaakt. 

Omdat iedereen compleet gestoord is, is er ook een mogelijkheid om gefrituurde schorpioenen de kopen, die je dan vervolgens kunt gaan opeten. Gewoon omdat je gek bent. Nou, ik ben dus wel degelijk een beetje gestoord, want ik heb het geprobeerd, zo’n ranzig zwart ding. En ja, mijn mening het is knapperig en smaakt naar opgedroogd bloed. Alles voor de reis ervaring toch?

Er was verder ook wel een chille plek te vinden, na heel goed zoeken. 

Op de weg naar huis was er geen kip meer te bekennen. De hectiek van overdag is dan ook onvindbaar.

Na twee hele dagen en nog wat verloren uurtjes heb ik Bangkok wel zo’n beetje gezien. Mams tipte mij over het maken van een fietstocht door Bangkok. Fietsen + Nederlands meisje = succes. 

We fietsten door Chinatown en door wat de advertentie zei: de echte plekjes van Bangkok. Het klopte ook wel, want ik zag veel en maakte veel mee. Totaal duurde de fiets- en boottocht met de ”longtailboot” 5 uur. Het is een aanrader als je in Bangkok bent en je kan een beetje fietsen, want soms was het stiekem best wel een beetje eng, die dunne straatjes en de vele mensen.

Yes veggy foodies for me ^^

Tijdens mijn allerlaatste avond Bangkok heb ik afscheid genomen van de Thaise massage dames waar ik elke dag ben geweest (ja echt elke dag, had zooo veel stress) en heb ik eens Koreaans gegeten. Kimchi ❤️. Was super lekker, maar houd het voortaan toch maar bij Thais eten in Thailand zelf. Voor de echte kimchi moet ik maar weer naar Korea gaan dan. Wat een straf.

P.S. de kikker mevrouw herkent mij nu zelfs en zegt hello how are you? Still don’t want a frog?